Almanya’nın şirin mi şirin, Türk nüfusun fazla olduğu Köln‘ü geçen sene ziyaret etmiştik. Uğur kardeşimizin orada olması vesilesiyle bu kez yeni yılı yurt dışında kutlama kararı, güzel bir ortamda ani bir hareketle yine Uğur tarafından gerçekleştirildi. Uygun fiyata alınan biletlerden sonra, Köln‘e gitme zamanı gelmişti, vakit buluşma vaktiydi Köln bizi özledi mi bilinmez fakat, biz Köln‘ü çok özlemiştik.
Gece uçuşuyla Köln‘e vardık, pasaport kontrolünde Alman polisinin bir iki ufak soru ve bilgisayarda yaptıkları araştırma sonrasında biraz sıkıntı yaşasak da kontrolden geçtik. Hemen Köln Bonn Airport çıkışında Uğur bizi bekliyordu. Trenin gelmesine kısa bir süre kaldığını söyledi, hemen havaalanının en alt kısmında bulunan tren istasyonuna ilerledik, gelen trene binerek kendimizi HBF(Hauptbahnhof)’ye attık. İlk gelişimizde, Alter Markt civarında kalmıştık, Uğur evi değiştirdiğinde bu kez Nippes‘e yakın Niehler Str.‘de kalacaktık. Taksi ile hemen eve doğru yola koyulduk, yaklaşık 5-6 dakikalık bir yolculuk sonrası eve vardık. Köln‘de hava soğuk ve yaklaşık -4 derecelik bir sıcaklık mevcuttu, bu soğuk havada en güzel şey, yatıp dinlenmekti. Güne daha enerjik bir merhaba demek için rüyalara daldık.
Köln’de Günler
Evin bulunduğu muhit merkeze çok yakın bir yerde bulunuyordu, bir tarafımızda Nippes diğer tarafımızda Ebertplatz, Köln‘ün tam ortasındaydık. Noel dolaysıyla her yer muhteşem süslenmişti. Işıklandırmalar, süslemeler, oyuncaklar, her yer ışıl ışıldı. Sabaha günaydın diyerek ayaklandık, tek hedefimiz kahvaltılık bir şeyler alıp eve gelip kahvaltı yapmaktı. Tam da bizim sevdiğimiz bu doğa üstü olay gerçekleşti, PLANSIZLIK. Önce Ebertplatz‘dan geçerek, Eigelstein-Torburg kapısına vardık, içeriye doğru sokulduk ve Türk sokağındaydık. Zaten düz bir sokak, sağlı sollu her yerde Türk tabelaları var, gelinlikçiden tut, dönerciye, kuyumcudan tut, kuru temizlemeciye kadar her şey burada mevcut.
Marzellenstraße‘yi takip ederek ihtişamlı DOM Katedrali‘ne ulaşıyorduk, yine buluşmuştuk, özlemiştik. Hiç değişmemiş yine aynıydı, bu anı tekrar görebileceğimi bir daha hiç düşünmemiştim, tekrar Köln‘e geleceğimi, yine aynı DOM önünde fotoğraf çekileceğimi, bu sokaklarda gezeceğimi, buranın havasını soluyacağımız hiç aklımdan dahi geçmemişti. Ama çok özlediğimiz belliydi, buranın tarzını, yaşam standardını, tatlarını herşeyini.
Glühwein Zamanı
Kahvaltı hala yapmamıştık, hemen güzel bir fırından muhteşem sandviçlerden aldık, yolda yürürken kendilerini tükettik. Noel zamanı olduğundan bazı Christmas Market‘ler hala daha açıktı. Biz hemen DOM‘un arka sokağında Am Hof caddesi üzerinde yer alan küçük bir Christmas Market‘e gittik. Küçük ama çok şirindi. Bir taraftan siyahi arkadaş canlı müzik yaparken diğer taraftan insanlar Glühwein‘lerini içerek sohbet muhabbet takılıyorlardı. Biz de kendimize uygun bir yer bulup, hemen Glühwein yani sıcak şaraplarımızı aldık. 3 Euro karşılığında depozitolu(3 Euro) olarak aldığımız Glühwein‘lar muhteşemdi. Sabah sabah çok güzel gitmişti. Ayrıca, farklı tatlarda burada tatmıştık, patates içi ve elma karşımı Rievkoche, güzel yalnız biraz yağlıydı. Frankfurter(kısaca sosisli) ise muhteşemdi. Burada biraz zaman geçirdikten sonra diğer bir Christmas Market olan Heumarkt‘a ilerledik. Angels Christmas Market olarak adlandırılan bu market diğer alandan daha büyüktü, buz pateni pisti yapılmıştı, alışveriş imkanı daha fazla idi. Çok güzel bir görüntü vardı burada, insanlar bir tarafta bir şeyler içip eğlenirken, diğer tarafta Curling oynayanlar, buz pateni yapanlar, alışveriş yapanlar vardı. Hava güneşli ama soğuktu, Glühwien‘lar içimizi ısıtmıştı.
Eski Köln ara sokaklarından aşağıda doğru inerek Ren Nehri kenarına geldik. Güzel havanın etkisiyle insanlar nehir kenarına gelmişlerdi. Bizim hedefimiz bu kez, geçen sefer çıkmadığımız sadece demir yolu ve yaya yolu olarak kullanılan ünlü Hohenzollern Köprüsü yani Hohenzollernbrücke idi. Buranın manzarası çok güzeldi, her iki yakayı da buradan rahatlıkla görebiliyorsunuz. İnsanların köprü üzerine bağladıkları kilitler çok güzel ve farklı. Kilitlerin üzerlerinde farklı farklı şehirlerden, ülkelerden gelen kişilerin isimleri, mesajları ve tarihleri var.
1976’da kurulan Sanat ve Müzik müzesi olan Museum Ludwig‘in önünden geçerek yeniden DOM Katedrali‘ne geldik.
Sushi Zamanı
Saat almış başını gitmiş ve biraz acıkmıştık. İlk gelişimizde gittiğimiz Sushi restoranı olan Tokyoto kapandığından, bu kez yine sınırsız olan Uğur’un bizi getirdiği Hohenzollernring caddesi üzerinde yer alan Nagoya Japon Restoranı‘na gittik. Burada aldığımız menü de sınırsızdı, 15 dakika aralıklarla, 10 adet, 10 aşamada sipariş verilebiliyor. Verdiğiniz siparişleri bitirmeniz gerekmektedir. Yemezseniz, ekstra olarak kalanların parasını ödüyorsunuz. Yani israfa karşılar. Tablet ile siparişlerinizi verebiliyorsunuz, gayet hızlı bir servisleri var ve ürünleri gerçekten lezzetli. Kişi başı 13,90 Euro’ya sınırsız Japon yemeklerinden tattık. Son aşamada dondurma final sahnesini oluşturdu. Artık eve gidip dinlenme zamanıydı, eve giderken hemen Uğur’un evinin alt kısmında yer alan sırasıyla Rewe ve Aldi‘ye uğrayarak farklı farklı Kölsch biralarından alarak dinlenmeye çekildik. Akşama doğru hava serinliyor, gece -4 ile -9 arasında sıcaklıklar değişiyordu. Şimdi uyuma vaktiydi.
Yeni Güne Merhaba
Bugün ki hedefimizde Zoo yani Hayvanat Bahçesi, Flora yani Botanik Bahçe ve Chocolate Museum yani Çikolata Müzesi vardı. Evden çıkar çıkmaz, hemen karşı tarafta bulunan ağaçlı park yoluna girdik. Fort X yani kaleye ulaştık, 1814 yapımlı çok eski bir yapı burası. Biz yolumuza devam ederek, Zoo‘ya ulaştık. Geçen sefer geldiğimizde Zoo‘ya 1 gün ayırıp burayı tamamen gezdiğimiz için, bu kez iç kısmına girip tekrardan gezmedik, hemen arka kısmında yer alan Botanik Bahçe yani Flora und Botanischer Garten‘e geçtik. Sağını, solunu, kapalı alanlarını bir güzel gezdik, farklı ağaç ve çiçek türlerini gördük, golün etrafında oturarak fotoğraflarımızı çekildik, dinlendik. Tarkan’da burada düğününü yapmış, onun düğün gününü de burada zihnimizde yaşatmaya çalıştık, şuradan gelmiştir, şuradan gitmiştir gibi.
Tekrar Ren Nehri kenarına inerek, Zoobrücke am Rheinufer köprüsünün altında geçerek DOM‘a doğru yürümeye başladık. Bu nehir kenarından eski Köln daha bir güzel görünüyordu, güneş batmaya, gökyüzü kırmızı, pembe renklere bürünmeye başlamıştı.
DOM‘u geçtikten sonra Çikolata Müzesi‘ne doğru ilerledik, Deutzer Brücke köprüsünün altından geçtikten sonra yolun karşısında sağ tarafta bulunan St. Maria Lyskirchen kilisesi dikkatimizi çekti, 13. yüzyılda yapılmış çok eski bir yapı. Biraz ileride Çikolata Müzesi yer alıyordu. Almanca Schokoladen Museum‘un içine girdik, burada çikolata alabileceğimiz bir market ve müze bölümü vardı. Biz müze bölümünde çok fazla bir şey olmadığını bildiğimizden giriş yapmadık. Sadece market bölümünde farklı tarzda, farklı tatlarda, farklı şekillerde, çikolatalara baktık ve alışverişimizi yaparak oradan ayrıldık.
Acıkmaya başlamıştık, Uğur daha önce denediği bir Sosisciye bizi götürecekti. Hemen geri dönerek, Heumarkt‘a doğru ilerledik ve yemek yiyeceğimiz mekana geldik.Hemen yan Kiosk’tan aldığımız Reissdorf Kölsch birasıyla birlikte ayakta Currywurst‘umuzu tükettik. Muhteşem bir tat, muhteşem bir lezzet ve muhteşem bir deneyimdi benim için.
Alter Markt‘da bulunan The Corkonian Irish Pub‘a gittik. Uğur daha önce buraya gelmiş, bildiği güzel bir İrlanda Bar’ı burası. Daha önce burada Newcastle Brown Ale denemiş. Biz de bundan denedik, yine muhteşem bir lezzeti vardı bu biranın. Bir çok güzel deneyimi burada tadıyorduk. Durmak yok yola devamdı. Burada biraz oturup, sohbet ettikten sonra, tekrar daha önce uğradığımız Christmas Market‘e gittik, burada da Glühwine içmeye devam ettik. Herkes eğleniyor şarkılar söylüyordu, soğuk Köln akşamını bu sıcak ortam ısıtıyordu.
Köln’de Yılbaşı – Noel
İlk kez yurt dışında yılbaşı kutlayacaktık. Saat 23:00 sıralarında havai fişekler atılmaya başladı. Biz de Ebertplatz‘a yürüyerek oradan aşağıya Ren Nehri kıyısına gitmek için evden çıktık. Her sokaktan insanlar çıkarak nehir kenarına gidiyordu, sokak aralarında insanlar havai fişekler için hazırlıklarını yapmışlardı. Saat 00:00’ı gösterdiğinde muhteşem görüntüler eşliğinde yeni yıla girdik. Her taraftan farklı renklerde havai fişekler atılıyor, insanlar çığlık çığlığa bağırıyor, şarkılar söylüyorlardı ama en ufak bir tatsızlık olmuyordu. Çoluk, çocuk, yaşlısı, genci herkes bu güzel günü kutluyordu. 2017 yılına Köln’de Merhaba diyorduk, çok mutluyduk.
Son Gün
Soğuk bir Köln gününe son kez uyanmıştık. Hedefimizde Nippes‘e gidip yolculuk öncesi alışverişimizi yapmak sonrasında da Nazi Müzesi‘ni gezmek vardı. Önce Nippes‘e yürüyerek gidip, oradaki Kodi, Tedi, Aldi Süd, Rewe ve Rossmann marketlerine tek tek girerek fiyat araştırması yaparak, ona göre alışverişimizi tamamladık. Daha çok alışverişimiz miniğimiz Mia içindi. Tekrar eve geri döndük.
Uğur bizi Nazi Müzesi’ne götürecekti, tekrar merkeze geçerek ki burada çok fazla tren kullanmamaya gayret ettik, hem spor olsun hem her yeri görelim diye, mümkün olduğunca yürüyerek bir yerlere gitmeye gayret ettik.
Appellhofplatz‘da yer alan EL-DE Haus National Socialism Documentation Center‘a gittik. Burası Nazi’ye ait bir çok bilgi ve açıklamanın, resimlerin, videoların bulunduğu bir müze. 4 kattan oluşan müzede en alt kısımda zindan bulunuyor. Burası çok detaylı gezdik, bir taraftan da Uğur bize gerekli açıklamaları yaptı. Yaklaşık 2 saat sadece bu müze gezimiz sürdü.
Ve artık, gün bitmek üzere, biz Köln-Bonn Airport yolunu tutuyorduk, Uğur bizi uğurladıktan sonra uçağa biniyor ve Türkiye’ye dönüyorduk, elveda Köln, merhaba İstanbul diyorduk, biraz hüzünlü, biraz duygusal.
Tekrar kavuşmak dileğiyle,
